Acta Politica Polonica

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Politica


ISSN: 2451-0432    OAI    DOI: 10.18276/ap.2018.45-01
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS

Lista wydań / 3/2018 (45)
Treść i zakres pojęcia „autonomia”. Wyzwania definicyjne

Autorzy: Tomasz Brańka
Słowa kluczowe: autonomia definicje autonomii typologie autonomii
Data publikacji całości:2018
Liczba stron:13 (5-17)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Pomimo sporego zainteresowania problematyką autonomii terytorialnej sam termin wciąż przynależy do katalogu pojęć spornych i kontrowersyjnych. W artykule dokonano przeglądu definicji oraz konfrontacji ich wersji historycznych i współczesnych i na tej podstawie ustalono cechy konstytutywne autonomii, zwłaszcza w ujęciu terytorialnym. Praca pokazuje również kilka możliwości typologii autonomii, zaznaczając różnice pomiędzy klasycznymi a współczesnymi podziałami.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Antonowicz, L. (2003). Podręcznik prawa międzynarodowego. Warszawa: LexisNexis.
2.Benedikter, T. (2009). The World’s Modern Autonomy Systems. Concepts and Experiences of Regional Territorial Autonomy. Bolzano: Eurac.
3.Bernhardt, R. (1981). Federalism and Autonomy. W: Y. Dinstein (red.), Models of Autonomy (s. 23–30). New Brunswick: Transaction Books.
4.Berthélémy, H. (1926). Traité élémentaire de droit administratif. Paris.
5.Bierzanek, R. (1937). Autonomia narodowościowa. Sprawy Narodowościowe, 3, 215–231.
6.Carré de Malberg, R. (1920). Contribution à la Théorie générale de l’Etat spécialement d’après les données fournies par le Droit constitutionnel français, t. 1. Paris: Sirey.
7.Chałupczak, H., Browarek, T. (2000). Mniejszości narodowe w Polsce. 1918–1995. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
8.Chałupczak, H., Miziński, J. (1993). Autonomia kulturalna a problem mniejszościowy. Doświadczenia i dylematy. Przegląd Zachodni, 1, 101–120.
9.Crawford, J. (1979). The Creation of States in International Law. Oxford: Clarendon.
10.Domagała, M., Iwanek, J. (2014). Regionalne i lokalne ustroje polityczne. Część 2. Studia Politicae Universitatis Silesiensis, 12, 29–41.
11.Dörge, H. (1931). Der Autonome Verband im geltenden Staats – und Völkerrecht. Wien, Leipzig: Braumüller.
12.Duguit, L. (1921). Traité de droit constitutionnel. Paris: Fontemoing, Boccard.
13.Ghai, Y. (2000). Ethnicity and autonomy: a framework for analysis. W: Y. Ghai (red.), Autonomy and Ethnicity. Negotiating Competing Claims in Multi-Ethnic States (s. 1–26). Cambridge: Cambridge University Press.
14.Hannum, H. (1990). Autonomy, Sovereignty, and Self-Determination. The Accommodation of Conflicting Rights. Philadelphia: University of Pennsylvania Press.
15.Hannum, H. (1996). Autonomy, Sovereignty, and Self-Determination. The Accommodation of Conflicting Rights (revised edition). Philadelphia: University of Pennsylvania Press.
16.Hannum, H., Lillich R.B. (1980). The Concept of Autonomy in International Law. American Journal of International Law, 4 (74), 858–889.
17.Harhoff, F. (1986). Institution of Autonomy. Nordic Journal of International Law, 1 (55), 31–40.
18.Hauriou, M. (1927). Précis de droit administrative et de droit public. Paris: Sirey.
19.Heintze, H.J. (1998). On the Legal Understanding of Autonomy. W: M. Suksi (red.), Autonomy. Applications and Implications (s. 7–32). The Hague, London: Kluwer Law International.
20.Iwanek, J. (2000). Współczesne rozumienie autonomii terytorialnej. W: J. Liszka (red.), Społeczeństwo wobec problemów transformacji i integracji. Księga poświęcona prof. Janowi Szczepańskiemu z okazji Jego 85 rocznicy urodzin (s. 171–178). Ustroń: Studeu.
21.Iwanek, J. (2014). Pojęcie autonomii terytorialnej we współczesnej europejskiej przestrzeni demokratycznej. W: M. Domagała, J. Iwanek (red.), Autonomia terytorialna w perspektywie europejskiej. Tom I: Teoria – historia (s. 9–24). Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
22.Jellinek, G. (1960). Allgemeine Staatslehre. Bad Homburg: Gentner.
23.Kampelman, M.M. (1997). Foreword. W: R. Lapidoth, Autonomy. Flexible Solutions to Ethnic Conflicts. Washington: United States Institute of Peace Press.
24.Laband, P. (1911). Das Staatsrecht des Deutschen Reiches. Mohr: Tübingen.
25.Lane, J.-E., Ersson S. (1994). Politics and Society in Western Europe. London: Sage Publications.
26.Lapidoth, R. (1997). Autonomy. Flexible Solutions to Ethnic Conflicts. Washington: United States Institute of Peace Press.
27.Nordquist, K. Å. (1998). Autonomy as a Conflict-Solving Mechanism. W: M. Suksi (red.), Autonomy, Applications and Implications (s. 59–78). The Hague, London: Kluwer Law International.
28.Oberreuter, H. (1995). Autonomie. W: Staatslexikon, t. 1 (s. 490–493). Freiburg, Basel, Vienna: Herder.
29.PWN (2018), Autonomia, pobrane z: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/autonomia;4010921.html (12.06.2018).
30.Sohn, L. (1980). The Concept of Autonomy in International Law and the Practice of the United Nations. Israel Law Review, 2 (15), 180–190.
31.Steiner, H.J. (1991). Ideas and Counter-Ideas in the Struggle over Autonomy Regimes for Minorities. Notre Dame Law Review, 5 (66), 1539–1560.
32.Stoczewska, B. (2010). Autonomia narodowościowa jako koncepcja rozwiązania problemu mniejszości narodowych w europejskiej (głównie polskiej) myśli politycznej XIX i XX wieku. Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa, 3, 357–375.
33.Suksi, M. (1998). Preface. W: M. Suksi (red.), Autonomy. Applications and Implications. The Hague, London: Kluwer Law International.
34.Suksi, M. (2011). Sub-State Governance through Territorial Autonomy. A Comparative Study in Constitutional Law of Powers, Procedures and Institutions. Berlin: Springer.
35.Tkacik, M. (2008). Characteristic of Forms of Autonomy. International Journal on Minority & Group Rights, 2/3 (15), 369–401.
36.Welhengama, G. (1999). The Legitimacy of Minorities’ Claim for Autonomy through the Right to Self-Determination. Nordic Journal of International Law, 4 (68), 413–438.
37.Wolzendorff, K. (1921). Grundgedanken des Rechts der nationalen Minderheiten, Berlin: H.R. Engelman.