Acta Politica Polonica

Previously: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Politica


ISSN: 2451-0432     eISSN: 2719-4388    OAI    DOI: 10.18276/ap.2021.52-09
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS

Issue archive / 2/2021 (52)
Leksykalne i pragmatyczne środki perswazji w orędziu inauguracyjnym prezydenta Andrzeja Dudy z 6 sierpnia 2015 roku
(Lexical and pragmatic techniques of persuasion in president Andrzej Duda’s inaugural formal speech declaimed on August 6th, 2015)

Authors: Sebastian Osiński ORCID
Uniwersytet Szczeciński, Wydział Humanistyczny
Keywords: język polityki środki perswazji orędzie inauguracyjne prezydenta
Data publikacji całości:2021-12
Page range:11 (101-111)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstract

My intention in this article was to show lexical and pragmatic techniques of persuasion, used by the President of Poland – Andrzej Duda in his inaugural formal speech, declaimed in parliament on August 6th, 2015 (the day when Andrzej Duda was sworn into office). This formal speech was broadcast live by public media and most of commercial media. President’s address is a type of political texts, in which persuasive function is the most dominant. It may result from the presentation of definite political declaration of person, who shows his mode of seeing the world by using specific language. Furthermore, president’s formal speech is one of the most formally conventional and ritual political texts. In this article there was presented an individual selection of persuasion instruments chosen by Andrzej Duda and his associates. Duda wanted to persuade to vote in him, not only members of parliament, but mainly all citizens. Among lexical techniques of persuasion, particularly dominated evaluative and emotional words, which are applied especially in formal language (sublime tone). An important aspect was also using religious lexemes. What is more, the president also used pragmatic techniques of persuasion: promises, acts of gratitude, repetitions, modal verbs and historical associations.
Download file

Article file

Bibliography

1.Bańko, M. (red.) (2006). Polszczyzna na co dzień. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
2.Boryś, W. (2005). Słownik etymologiczny języka polskiego. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
3.Dereń, E., Polański, E. (2008). Wielki słownik języka polskiego. Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN.
4.Dubisz, S. (red.) (2003). Uniwersalny słownik języka polskiego. T. 3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
5.Fras, J. (2005). Komunikacja polityczna. Wybrane zagadnienia gatunków i języka wypowiedzi. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
6.Kołodziejczak, M. (2014). Inauguracyjne orędzia prezydenckie jako przedmiot interpretacji politologicznej. Przegląd Politologiczny, 2, 137–148.
7.Kordys, J. (2002). Wierzyć i wiedzieć. Teksty Drugie, 4, 134–156.
8.Korolko, M. (1998). Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny. Warszawa: Wiedza Powszechna.
9.Latusek, A., Pilarski, P. (red.) (2008). Wielki słownik wyrazów bliskoznacznych. Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN.
10.Leary, M. (2002). Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce autoprezentacji. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
11.Marcjanik, M. (1997). Polska grzeczność językowa. Kielce: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. J. Kochanowskiego.
12.Ożóg, K. (1997). Językowe rytualizmy w interakcji. Socjolingwistyka, 15, 63–70.
13.Pisarek, W. (2003). Perswazja – jak ją widzą, jak ją piszą. W: K. Mosiołek-Kłosińska, T. Zgółka (red.), Język perswazji publicznej (s. 9–17). Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.
14.Poprawa, M. (2009). Telewizyjne debaty polityków jako przykład dyskursu publicznego. Kraków: Wydawnictwo Universitas.
15.Siewierska-Chmaj, A. (2006). Język polskiej polityki. Politologiczno-semantyczna analiza expose premierów Polski w latach 1919–2004. Rzeszów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie.
16.Smolski, R., Smolski, M., Stadmuller, E.H. (red.) (1999). Słownik encyklopedyczny. Edukacja obywatelska. Wrocław: Wydawnictwo Europa.
17.Tokarski, R. (1993). Słownictwo jako interpretacja świata. W: J. Bartmiński (red.), Współczesny język polski. Encyklopedia kultury polskiej. T. 2 (s. 335–362). Wrocław: Wydawnictwo Wiedza o Kulturze.
18.Wieczorek, U. (1999). Wartościowanie. Perswazja. Język. Kraków: Księgarnia Akademicka.
19.www.prezydent.pl/aktualnosci/wypowiedzi-prezydenta-rp/wystapienia/art,1,oredzie-prezydenta-rp-andrzeja-dudyprzed- zgromadzeniem-narodowym.html (30.06.2016). www.prezydent.pl/archiwum-bronislawa-komorowskiego/aktualnosci/wypowiedzi-prezydenta/wystapienia/art,54,oredzie- prezydenta-bronislawa-komorowskiego.html (30.06.2016).
20.www.prezydent.pl/prezydent/biografia-andrzeja-dudy (30.06.2016).
21.Zdunkiewicz-Jedynak, D. (1996). Językowe środki perswazji w kazaniu. Kraków: Polskie Towarzystwo Teologiczne.
22.Zdunkiewicz-Jedynak, D. (2003). Głos w dyskusji. W: K. Mosiołek-Kłosińska, T. Zgółka (red.), Język w perswazji publicznej (s. 129–139). Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.