Acta Politica Polonica

Marketing polityczny stanowi nieodłączne narzędzie w działalności polityków we współczesnej rzeczywistości. Po 1989 roku nastąpiła duża zmiana w zakresie prezentacji polityków. Mechanizmy z wolnej gospodarki zostały przeniesione w sferę polityki. Wytworzył się system konkurencji i pluralizm związany z poglądami, sposobami prezentacji, strategiami działania. Politycy niszowi (spoza głównego nurtu) próbują wykorzystywać narzędzia marketingu, aby zdobyć większe poparcie społeczne, a w efekcie odnieść wyborczy sukces. Celem artykułu jest próba zbadania skuteczności wybranych działań z zakresu marketingu politycznego w trakcie prowadzenia kampanii wyborczych przez kandydatów, którzy nie są zaliczani do grona faworytów. Zbadano wpływ działań marketingowych na wynik wyborów (określenie kierunku i siły zależności wspomnianych dwóch zmiennych). Postawiono robocze pytanie: w jakim stopniu za sukces wyborczy kandydatów niszowych (lub porażkę) odpowiada skuteczne posługiwanie się narzędziami marketingu politycznego, a w jakim stopniu decydują o tym inne czynniki? Analizę wykonano, badając sposoby prowadzenia kampanii wyborczych wybranych kandydatów na prezydentów w różnym czasie (lata 1990–2015). Badanie przeprowadzono na podstawie przeglądu kluczowych elementów marketingu politycznego: strategii wyborczych, wyników sondażowych, kreacji wizerunku medialnego, politycznego public relations. Podjęto próbę określenia, które z tych narzędzi (jego wykorzystanie) przynosi najlepsze rezultaty. Dla lepszego porównania i transparentności wyników badań, wszyscy kandydaci zostali wybrani z grona osób nieuznawanych za faworytów (niszowych, spoza głównego nurtu).