Annales Neophilologiarum

Prawidłowe kształtowanie się zachowań językowych uzależnione jest od optymalnego rozwoju struktur mózgowych okresu prenatalnego i postnatalnego oraz potencjalnych czynników społeczno-kulturowych, wpływających na akwizycję języka u dziecka. Wszelkie anomalie i zaburzenia związane z okresem okołoporodowym mogą mieć znamienny wpływ na dysharmonie rozwoju mowy oraz opóźnienia rozwoju mowy. Przedwczesny poród oraz skrajne wcześniactwo predysponuje do występowania zaburzeń rozwojowych w obrębie kształtowania się kompetencji komunikacyjnych oraz językowych w kolejnych latach. Przykład bliźniąt urodzonych przed czasem ukazuje aspekt wpływu okresu okołoporodowego na opóźnienie rozwoju mowy oraz wpływu ekstremalnie niskiej urodzeniowej masy ciała i uszkodzeń struktur kory mózgowej na różnice pomiędzy parametrami ilościowymi i jakościowymi nabywania języka między braćmi. Pierwsze symptomy zaburzeń neurorozwojowych demonstrują się w trudnościach poboru pokarmu, realizacji ruchów motorycznych języka, warg oraz żuchwy, a także odbioru sensorycznego bodźców płynących z konsystencji przyjmowanych pokarmów. Umiejętności prymarne (pierwotne) i prelingwalne prognozują jakość zachowań językowych dziecka. Wcześnie podjęta terapia neurologopedyczna jest w stanie zminimalizować skutki uszkodzeń neurologicznych oraz wpłynąć na poprawę ścieżki rozwojowej dotyczącej rozwoju mowy.