Acta Iuris Stetinensis

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Iuris Stetinensis

ISSN: 2083-4373    OAI    DOI: 10.18276/ais.2017.20-01
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS

Lista wydań / 4/2017 (20)
Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 23 listopada 2016 roku, III KK 225/16

Autorzy: Mariusz Nawrocki
Słowa kluczowe: czyn ciągły czas popełnienia czynu zabronionego przedawnienie
Data publikacji całości:2017
Liczba stron:9 (5-13)
Cited-by (Crossref) ?:
Liczba pobrań ?: 676

Abstrakt

Glosa dotyczy problematyki czynu ciągłego i konsekwencji, jakie się z nim wiążą na gruncie prawa karnego. Poruszono w niej zagadnienie istoty czynu ciągłego, ustalania jego ram temporalnych, znaczenia konstrukcji jedności przestępstwa, a w związku z tym również zagadnienie początku biegu okresu przedawnienia czynu ciągłego.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Baniak S., Przestępstwo ciągłe w projekcie zmian przepisów kodeksu karnego, „Państwo i Prawo” 1983, z. 8.
2.Baniak S., Ciąg wykroczeń a przestępstwo ciągłe, „Problemy Praworządności” 1983, nr 10.
3.Baniak S., Wieloczynowe przestępstwo ciągłe de lege lata i de lege ferenda, NP 1983, nr 11–12.
4.Dąbrowska-Kardas M., Kardas P., Czyn ciągły i ciąg przestępstw w kodeksie karnym z 1997 r., w: Nowa kodyfikacja karna. Kodeks karny. Krótkie komentarze. Zeszyt 20, Warszawa 1998.
5.Giezek J., Zbieg przepisów a konstrukcja przestępstwa ciągłego, w: Zbieg przepisów oraz zbieg przestępstw w polskim prawie karnym, red. J. Majewski, Toruń 2006.
6.Giezek J. (red.) Kłączyńska N., Łabuda G., Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, Warszawa 2012.
7.Kaftal A., W sprawie konstrukcji przestępstwa ciągłego (uwagi polemiczne), „Państwo i Prawo” 1981, z. 5.
8.Kardas P., Okoliczności wyłączające przestępność lub karalność zachowania a konstrukcja czynu ciągłego, „Prokuratura i Prawo” 2008, nr 1.
9.Kardas P., Zbieg przepisów ustawy w prawie karnym. Analiza teoretyczna, Warszawa 2011.
10.Kulik M., Przedawnienie karalności i przedawnienie wykonania kary w polskim prawie karnym, Warszawa 2014.
11.Lachowski J., Marek A., Niektóre problemy wynikające z „jednoczynowości” przestępstwa ciągłego, „Prokuratura i Prawo” 2004, nr 11–12.
12.Majewski J., Glosa do uchwały SN z dnia 11 sierpnia 2000 r., I KZP 17/00, „Palestra” 2001, nr 1–2.
13.Marek A., Czas popełnienia przestępstwa a konstrukcja tzw. czynu ciągłego, w: Czas i jego znaczenie w prawie karnym, red. J. Warylewski, Gdańsk 2010.
14.Marek A., O fikcji jednoczynowości przestępstwa ciągłego i jej konsekwencjach raz jeszcze, „Prokuratura i Prawo” 2010, nr 1–2.
15.Marszał K., Przedawnienie w prawie karnym, Warszawa 1972.
16.Michalska-Warias A., Niektóre problemy przestępstwa ciągłego i tzw. ciągu przestępstw w rozumieniu art. 12 k.k. i art. 91 k.k., Annales UMCS , Sectio G, Ius 2000, vol. XLVII.
17.Nawrocki M., Czas popełnienia czynu zabronionego w polskim prawie karnym. Podstawowe zagadnienia materialno-prawne, Szczecin 2014.
18.Nawrocki M., O konstrukcji wykroczenia ciągłego, „Państwo i Prawo” 2015, z. 1.
19.Nawrocki M., Znaczenie wieku sprawcy niejednochwilowego czynu zabronionego (uwagi w związku z orzecznictwem Sądu Najwyższego i sądów apelacyjnych), „Palestra” 2016, nr 4.
20.Pohl Ł., Prawo karne, Warszawa 2012.
21.Słownik współczesnego języka polskiego, t. 2, red. B. Dunaj, Warszawa 1998.
22.Waszczyński J., W sprawie ciągłości przestępstw w projekcie kodeksu karnego, „Państwo i Prawo” 1991, z. 9.
23.Wąsek A., Glosa do uchwały SN z dnia 11 sierpnia 2000 r., I KZP 17/00, „Orzecznictwo Sądów Polskich” 2001, z. 1.
24.Wróbel W., Zoll A., Polskie prawo karne. Część ogólna, Kraków 2014.
25.Zoll A., Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 29 września 2009 r., III KK 105/09, „Orzecznictwo Sądów Polskich” 2010, nr 6.