Acta Iuris Stetinensis

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Iuris Stetinensis


ISSN: 2083-4373     eISSN: 2545-3181    OAI    DOI: 10.18276/ais.2023.42-06
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  CEEOL  ERIH PLUS

Lista wydań / 1/2023 (42)
Zakaz lotów rosyjskich statków powietrznych w przestrzeni powietrznej państw członkowskich Unii Europejskiej a międzynarodowe prawo lotnicze

Autorzy: Katarzyna Myszona-Kostrzewa ORCID
Uniwersytet Warszawski
Słowa kluczowe: prawo lotnicze statki powietrzne przewoźnicy lotniczy środki ograniczające terytorium
Data publikacji całości:2023
Liczba stron:16 (97-112)
Cited-by (Crossref) ?:
Liczba pobrań ?: 117

Abstrakt

W dniu 24 lutego 2022 roku prezydent Federacji Rosyjskiej ogłosił operację wojskową w Ukrainie, a rosyjskie siły zbrojne rozpoczęły atak na to państwo. Rada Europejska potępiła nieuzasadnioną agresję Federacji Rosyjskiej wobec Ukrainy, natomiast Rada przyjęła decyzję wprowadzającą w stosunkach z agresorem środki ograniczające w odniesieniu do sektora finansowego i lotniczego. Na jej mocy państwa członkowskie zostały zobowiązane do odmowy wydania zezwolenia na lądowanie na ich terytorium, start z ich terytorium lub przelot nad ich terytorium wszelkim statkom powietrznym eksploatowanym przez rosyjskich przewoźników lotniczych, wszelkim statkom powietrznym zarejestrowanym w Rosji oraz statkom powietrznym niezarejestrowanym w Rosji, które są własnością lub są czarterowane, lub w inny sposób kontrolowane przez rosyjską osobę prawną lub fizyczną. Głównym celem niniejszego artykułu była ocena zgodności powyższych środków z międzynarodowym prawem lotniczym. Podstawową metodą badawczą była metoda dogmatyczna polegająca na analizie obowiązującego stanu prawnego oraz poglądów doktryny. Doprowadziła ona do konkluzji, zgodnie z którą wprowadzony w Unii Europejskiej zakaz lotów wszelkich rosyjskich statków powietrznych w przestrzeni powietrznej jej państw członkowskich nie naruszał międzynarodowego prawa lotniczego, w szczególności postanowień konwencji chicagowskiej z 1944 roku. Stanowił konsekwencję powszechnie przyjętej we współczesnym prawie lotniczym zasady zwierzchnictwa terytorialnego państw w przestrzeni powietrznej. Był również uzasadniony względami bezpieczeństwa i koniecznością ochrony nienaruszalności granic państw członkowskich UE (ze szczególnym uwzględnieniem państw graniczących z Rosją, Białorusią i Ukrainą).
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Berezowski C., Międzynarodowe prawo lotnicze, Warszawa 1964.
2.Berezowski C., Prawo międzynarodowe publiczne, Warszawa 1969.
3.Brownlie I., Principles of Public International Law, Oxford 1990.
4.Diederiks-Verschoor I.H.Ph., Butler M.A., An introduction to Air Law, Boston 2006.
5.Dzienkiewicz W., w: M. Żylicz (red.), Prawo lotnicze. Komentarz, Warszawa 2016.
6.Jennings R., Watts A. (red.), Oppenheim’s International Law, London–New York 1992.
7.Kunert-Diallo A., Żylicz M., Potrzeba zmian w prawie lotniczym (wnioski po katastrofie smoleńskiej), „Państwo i Prawo” 2012, nr 4.
8.McClean J.D., Balfour J.M., Gardiner R.K., Goh J., Margo R.D. (red.), Shawcross and Beaumont, Air Law, London 2010.
9.Myszona-Kostrzewa K., Pojęcie i status prawny państwowego statku powietrznego na podstawie konwencji chicagowskiej z 1944 r., w: Z. Galicki, T. Kamiński, K. Myszona-Kostrzewa (red.), Manfred Lachs – wybitny prawnik świata, Warszawa 2011.
10.Myszona-Kostrzewa K., w: M. Żylicz (red.), Prawo lotnicze. Komentarz, Warszawa 2016.
11.Słok-Wódkowska M., Umowy regulujące transport lotniczy – praktyka UE i państw członkowskich, w: Z. Galicki, T. Kamiński, K. Myszona-Kostrzewa (red.), 40 lat minęło – praktyka i perspektywy Konwencji Wiedeńskiej o prawie traktatów, Warszawa 2009.
12.Żylicz M., Prawo lotnicze międzynarodowe, europejskie i krajowe, Warszawa 2011.