1. | Ł. Pohl, Struktura normatywna przepisu o tzw. przestępstwie wieloodmianowym, „Państwo i Prawo” 2006, nr 10 |
2. | M. Nawrocki, Czas popełnienia czynu zabronionego w polskim prawie karnym. Podstawowe zagadnienia materialno-prawne, Szczecin 2014,. |
3. | Ł. Pohl, Prawo karne. Wykład części ogólnej, Warszawa 2015, |
4. | Wyrok SN z dnia 27 października 1986 r., II KR 134/86, OSNPG 1987, nr 7, poz. 80. |
5. | Wyrok SN z dnia 28 września 1934 r., I K 528/34, Lex nr 75749; |
6. | postanowienie SN z dnia 26 czerwca 2003 r., V KK 324/02, OSNwSK 2003, poz. 1380. |
7. | M. Siewierski, Kodeks karny i prawo o wykroczeniach. Komentarz, Warszawa 1958, |
8. | J. Bafia, K. Mioduski, M. Siewierski, Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 1987, |
9. | O. Górniok, D. Pleń¬ska (w:) I. Andrejew (red.), System prawa karnego. O przestępstwach w szczególności, t. IV, cz. 2, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź 1989, |
10. | B. Michalski, Przestępstwa przeciwko mieniu. Rozdział XXXV Kodeksu karnego. Komentarz, Warszawa 1999, |
11. | T. Oczkowski, Oszustwo jako przestępstwo majątkowe i gospodarcze, Kraków 2004, |
12. | J. Skorupka, Wady oświadczenia woli w wybranych przestępstwach gospodarczych, „Przegląd Sądowy” 2000, nr 4, |
13. | Wyrok SN z dnia 14 stycznia 1947 r., K 2093/46, Lex nr 161917; |
14. | wyrok SN z dnia 27 września 1957 r., III K 749/57, Lex nr 177633. |
15. | J. Makarewicz, Kodeks karny z komentarzem, Lwów 1935, |
16. | J. Bednarzak, Znamiona przestępstwa oszustwa, „Nowe Prawo”, 1972, nr 5, |
17. | I. Andrejew, W. Świda, W. Wolter, Kodeks karny z komentarzem, Warszawa 1973, |
18. | M. Dąbrowska-Kardas, P. Kardas, Przestępstwa przeciwko mieniu, Kraków 1999, |
19. | M. Dąbrowska-Kardas, P. Kardas (w:) A. Zoll (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Tom III. Komentarz do art. 278-363 k.k., Warszawa 2006, uwagi do art. 286, teza 43. |
20. | S. Łagodziński, Oszustwo popełnione przez zaniechanie?, „Prokuratura i Prawo” 1999, nr 7-8, |
21. | A. Marek, Prawo karne, Warszawa 2006, |
22. | S. Glaser, A. Mogilnicki, Kodeks karny. Komentarz, Kra¬ków 1934, |
23. | A. Marek, Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2004, |
24. | J. Bednarzak, Przestępstwo oszustwa w polskim prawie karnym, Warszawa 1971, |
25. | A.N. Preibisz, Niekorzystne rozporządzenie mieniem jako znamię oszustwa (art. 286 § 1 kk), „Prokuratura i Prawo” 2005, nr 10, |
26. | M. Nawrocki, Przestępstwo oszustwa klasycznego a bezprawie cywilne, „Palestra” 2011, nr 11-12, |
27. | wyrok SN z dnia 6 czerwca 1935 r., II K 631/35, Lex nr 368279; wyrok SN z dnia 12 marca 1936 r., III K 2308/35, Lex nr 374865; wyrok SN z dnia 27 października 1986 r., II KR 134/86, OSNPG 1987, nr 7, poz. 80; wyrok SN z dnia 13 grudnia 2006 r., V KK 104/06, Lex nr 295629. |
28. | postanowienie SN z dnia 25 maja 2006 r., IV KK 403/05, Lex nr 294427. |
29. | L. Kubicki, Przestępstwo popełnione przez zaniechanie, Warszawa 1975; W. Mącior, Czyn ludzki i jego znaczenie w prawie karnym, Warszawa 1990; |
30. | W. Patryas, Zaniechanie. Próba analizy metodologicznej, Poznań 1993; |
31. | P. Konieczniak, Czyn jako podstawa odpowiedzialności w prawie karnym, Kraków 2002. Ł. Pohl w: R. Dębski (red.), System prawa karnego, t. 3: Nauka o przestępstwie. Zasady odpowiedzialności, Warszawa 2012 |