Abstract
Glosowana uchwała zawiera odpowiedź na pytanie prawne Sądu Okręgowego: „Czy sytuacja, w której osoba prawna ma tzw. zarząd kadłubowy, jest objęta hipotezą art. 42 § 1 k.c., a zatem sąd ustanawia dla niej kuratora?” Sąd Najwyższy odpowiedział na to pytanie twierdząco. W kontekście art. 42 k.c. uchwała Sądu Najwyższego jest trafna, natomiast w świetle stanu faktycznego, który był podstawą pytania sformułowanego przez Sąd Okręgowy, budzi pewne wątpliwości. W uzasadnieniu uchwały brak bowiem informacji na temat kompetencji organów fundacji. Nie ma więc możliwości ustalenia, czy fundacja może działać za pośrednictwem zarządu kadłubowego. W świetle art. 42 k.c. sąd powinien ustanowić dla fundacji kuratora tylko wtedy, gdy jej zarząd nie może skutecznie podejmować decyzji ze względu na brak odpowiedniej liczby członków, fundacja zaś nie ma organu uprawnionego do wykreowania nowego zarządu. Dalsze działanie fundacji w takich warunkach jest niemożliwe, ustanowiony przez sąd kurator powinien więc doprowadzić do jej likwidacji.