ISSN: 1734-9923
eISSN: 2300-7621
OAI
DOI: 10.18276/aie.2018.41-03
Issue archive /
41 (2018)
O odpowiedzialności materialnej u Arystotelesa
(About material responsibility in Aristotle)
| Authors: |
Maciej
Smolak
Instytut Filozofii UJ |
| Keywords: | virtue of character man of the highest order function responsibility prudence happiness |
| Data publikacji całości: | 2018 |
| Page range: | 15 (43-57) |
Abstract
ABOUT MATERIAL RESPONSIBILITY IN ARISTOTLE
It may seem that Aristotle considers the problem of responsibility from perspective
of formal responsibility. It should, however, to bear in mind that practical philosophy
of Aristotle has teleological dimension. The human being has the task to do which
consist of fulfill the proper function of the man. Thus, he is responsible for entrusted
role. In this sense, material responsibility is also present in ethical considerations
of Aristotle. The article is devoted to demonstrating that talking about material
responsibility in Aristotle is not unfounded.
Download file
Article file
Bibliography
| 1. | Aristoteles (1949). Ethicorum Aristotelis ad Nichomachum. Cura et studio S. Thomae Aquinatis. Taurini: Marietti. |
| 2. | Aristoteles (1960). Aristotelis Opera ex recognition I. Bekkeri, edition altera quam curavit O. Gigon: Berolini. |
| 3. | Arnold, D.G. (2001). Coercion and Moral Responsibility. American Philosophical Quarterly, 38, 59–67. |
| 4. | Bondeson, W. (1974). Aristotle on Responsibility for One’s Character and the Possibility of Character Change. Phronesis, 19, 59–65. |
| 5. | Bostock, D. (2000). Aristotle’s Ethics. New York: Oxford University Press. |
| 6. | Filek, J. (2003). Filozofia odpowiedzialności XX wieku. Kraków: Znak. |
| 7. | Geach, P. (1977). The Virtue. Cambridge: Cambridge University Press. |
| 8. | Irwin, T.H. (1980). Reason and Responsibility in Aristotle. W: Essays on Aristotle’s Ethics, red. A.O. Rorthy (s. 117–155). Berkeley–Los Angeles: University of California Press. |
| 9. | Irwin, T.H. (1995). Prudence and Morality in Greek Ethics. Ethics, 105, 284–295. |
| 10. | Jonas, H. (1996). Zasada odpowiedzialności. Tłum. M. Klimowicz. Kraków: Wydawnictwo Platan. |
| 11. | Kenny, A. (1978). The Aristotelian Ethics. Oxford: Clarendon Press. |
| 12. | Kenny, A. (1998). Moral Responsibility: Aristotle and After. W: Ethics: Companions to Ancient Thought, vol. 4, red. S. Everson. Cambridge: Cambridge University Press. |
| 13. | Meyer, S.S. (1993). Aristotle on Moral Responsibility. Character and Cause. Oxford: Blackwell Publishing Ltd. |
| 14. | Meyer, S.S. (2006). Aristotle on the Voluntary. W: The Blackwell Guide to Aristotle’s Nicomachean Ethics, red. R. Kraut. Oxford: Blackwell Publishing. |
| 15. | Pakaluk, M. (2005). Aristotle’s Nicomachean Ethics. Cambridge: Cambridge University Press. |
| 16. | Pańpuch, Z. (2015). Szczęście a polityka. Aretologiczne podstawy politologii Platona i Arystotelesa. Lublin: Wydawnictwo KUL. |
| 17. | Ricouer, P. (1990). Soi-même comme un autre. Paris: Editions du Seuil. |
| 18. | Smolak, M. (2013). Przyjaźń w świetle etyki Arystotelesa. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. |
| 19. | Smolak, M. (2017). O sprawcy działania i odpowiedzialnym działaniu u Arystotelesa. Analiza i Egzystencja, 38, 67–88. |
| 20. | Smolak, M., Łacina, K., (2015). Argument z funkcji – Etyka nikomachejska, 1.7,1097b22–1098a17. W: Filozoficzne rozważania o człowieku, wolności i wartościach, red. K. Balękowski, K. Maciąg (s. 28–49). Lublin: Wydawnictwo Naukowe Tygiel. |
| 21. | Wesoły, M. (2012). Dusza żywienna (wegetatywna) zwierząt w koncepcji Arystotelesa. W: Człowiek w świecie zwierząt – zwierzęta w świecie człowieka, red. K. Ilski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. |